some birthday.

a few months before, i have anticipated for that day. i expected a lot, and i thought of what might happen. i basically dreamt of how it will be like. pero all of the things i imagined never came into reality. so sa mga nagtatanong if i had a nice bday, i didnt.

nahurt ako konti kc mas special pa ang weekends kaysa sa birthday ko.
where's the justice in that?
so you cant blame me if my special day isnt exactly my favorite.

-i am SUICIDALLY BORED.-

GAAAD.

this post is for all the people who tell me that im FAT.

SCREW you. tangina niyo. immature, insecure people.
so what if im getting fat?
at least im HAPPY.
at least im CONTENTEd.

actually, my so-called hatred started when my relatives call me fat. its like everytime i see them its 'yan, tumataba ka na'. i used to tolerate it. but now, its time to burst. and i mean burst.
i got driven to burst more when they compared me to my cousins. 'yan si ****** kay stick o. si yan2 kay barquillos[un gung cylindrical na pagkain .' HALLLEEEEERRR. its just so damn unfair that you do those kinds of things. you can like say it in a nice, unoffending way.


and yet, i conclude that theyre just so freakin insecure.

hmmm. stories. random. stupid.

as i was scanning through my computer files, i came across a stupid composition. so, if ever any of you will read it, forgive me. i made this thing two years ago.[it says so in my computer.]

here it goes.

_isang araw, may dalawang tao na ang pangalan ay si tahimik at si makulit. dahil hindi sila magkasundo, nilagay sila sa isang bangka na pinapunta sa gitna ng pacific ocean at kukunin sa loob ng limang araw._


sa bangka...

makulit:[_naiiinip_] ayoko na dito. napakainit at hindi pa tayo binigyan ng pagkain para sa limang araw natin dito. ayokong mamatay!!!

tahimik:[_tahimik lang..._]

_dahil nainip na si makulit, napagpasyahan niyang makipag-usap kay tahimik._

makulit:[_nangungulit_] hello tahimik!! anong pangalan mo?

tahimik:[_walang reaksyon. nakatunganga_]

makulit: yooohoooo... hoy, tahimik, patay ka na ba?

tahimik:[_as usual, tahimik parin_]

_nainis si makulit, kaya naisipian niyang kumanta..._

tahimik:[sa wakas, may linya na..]diyos ko...

_maya't-maya, umulan. dahil dito, tumigil si makulit sa pagkanta. sabay sa kanyang paghinto ang pagtigil ng buhos ng ulan.at dahil tumigil ang ulan, kumanta ulit si makulit._
_pero, dahil kumanta si makulit ay umulan ulit.pero sa pagkakataong ito ay hindi tumigil si makulit sa kakakanta. at dahil hindi tumigil si makulit, lumakas ang ulan, at naging bagyo ito._
_natakot si makulit, at nag_panic_siya. pumunta siya kay tahimik.sa kabilang banda, si tahimik ay nakatulala lamang..._

_tumagal ang ulan ng dalawang araw. pagtigil ng ulan, namalayan nila na magkayakap silang dalawa sa dalawang araw na iyon..._

tahimik:ngayon ko lang napansin na ang ganda mo pala...

makulit:uhh... hindi ko alam ang anong sasabihin ko...



makulit: ewan ko kung paano ko ito sasabihin, pero...mahal k...


mahal ko ang bestfriend mo...
[nakaraan: nalaman ni cheerful galing sa tsismis na ang bestfriend ni tahimik ay sarili niya...]

tahimik: ano?? may gusto ka sa aso ko??
[mas matagal pa sa nakaraan: tsismis nga pala iyon... ang aso pala ni tahimik na si coffee ang bestfriend niya.]


makulit: so, tsimis lang pala iyon...

mahal kita, tahimik...

tahimik: mahal na rin kita...

sa isang iglap, ang bangkang kanilang sinasakyan ay napadpad sa Canada, at ika nga sa mga fairytale, "they lived happily ever after"...

mind you, two years ago ko pa yan ginawa. again, dont blame me kung stupid siya.
and yea, may english version gud xa. ohwell.